Роман Горана Войновича «Чефуры вон!» написан на «чефурском языке», пестром жаргоне молодых обитателей люблянского района Фужины, где живут «понаехавшие» — переселенцы из южных республик бывшей

Пока Денис Третьяков занимается делами за Хребтом Голодный — что происходит в столице Семиречья городе Верном? Посвящается всем участникам Кирсановских Сползов — моим товарищам. По мечтам о будущем

Крису Красавчику довелось родиться в жестоком и опасном мире. Здесь нужно неукоснительно следовать Правилам, чтобы не оказаться добычей лесных и болотных тварей. Но даже если ты выжил и победил -

Назву кнігі даў радок з верша паэта. Высокае неба ідэала — той крытэрый, які вызначае аўтарскія імкненні і ў паэзіі, і ў крытыцы, і па ідэйна-эстэтычным рахунку жыццёвай праўды і чалавечнасці. Паэт і

"Не так давно исполнилось десять лет популярной книжной серии, выпускаемой в нашей стране, — «Зарубежная фантастика» издательства «Мир». Увы, этот, пусть небольшой, но все же юбилей, не принес

Это не лёгкое чтиво. В книге поднимаются вполне реальные проблемы - эвтаназии, экологии, контакта с инопланетянами, перенаселения Земли, развития психических возможностей человека. Первая часть.

Муж подозревает, что между его женой и его старым другом что-то есть. Чтобы избавиться от сомнений, он приглашает друга провести уик-энд в их доме.

Золотой век бессмертия остался в прошлом. Заветная мечта человечества обернулась кошмаром. Бессмертие, консервирующее личность, оказалось клеткой для человеческой души. На него наложен строжайший

Творчасьць Адама Глёбуса з’яўляецца вельмі неардынарнай, часам зьдзіўляе і неспадзявана ўражвае. Бывае гэтае ўражаньне прыемнае, часам – не зусім. Раман “Дом”, як акрэсьліў сам аўтар,

Жывуць вакол нас людзі. Розныя. Кожны мае сваю адметнасць. У кожнага свой характар. Адзін сур’ёзны і вельмі ўрачысты, другі – балагур, а часам і вар’ят. Аб’ядноўвае іх адзін горад, або супольная

Творчасьць Адама Глёбуса (сапраўднае імя Ада́мчык, Уладзіме́р Вячасла́вавіч) даволі спэцыфічная, радыкальна адрозьніваецца ад колішняй літаратуры савецкага часу. «Адзінота на стадыёне» - другая кніга

Дзеля таго, каб вывучаць парадак, не трэба вывучаць беспарадку... Упэўнены Латрэамон. Досыць пераканаўчы пастулат. Толькi вялiкi прыхiльнiк парадку — Леанарда да Вiнчы — пераконваў у адваротным. На

Парк – месца ў горадзе ( і не абавязкова ў горадзе), дзе растуць дрэвы, дзе любяць адпачываць гараджане. Вуліцы парку называюцца алейкамі. Тут цішыня і спакой, нетаропкасьць і раўнавага. Звычайна ў

Сразиться с адской гончей или некромантским пупсом, но только чтобы непременно победить? Теперь это возможно! А если промахнешься - страховочная капсула всегда перенесет тебя в безопасный мертвятник.

Сама назва зборніка гаворыць, што крыецца ў ім нешта - не тое, каб сарамлівае, але такое, пра што з сябрамі-аднагодкамі пагутарыш без засцярогаў, незнаёмаму душу выльеш, а вось, каб мама дазналася –

Сьмерць заўсёды прадстаўляецца нам у вобразе старой кастухі-жанчыны, худой, зсівелай, якая бадзяецца па сьвеце ў пошуках таго, каму прыйшла пара перайсьці ў сьвет іншы, другі, магчыма, лепшы. Нават

Зборнік вершаў Адама Глёбуса «Скрыжаванне» - гэта толькі трыццаць тры вершы. Цяжка казаць ці лічба гэтая намераная, ці проста выпадковая. Вершы, сабраныя ў зоборніку – філасофскія разважаньні.

Анёл з'яўляецца з-за паркана. Можа, хто з маіх суседзяў і бачыў, як Анёл выходзіць з пад'езда ці як вылятае са слухавога акенца майстэрні, што некалі належала савецкаму разьбяру, а цяпер — уласнасць